Akai QX-3700 Bedienungsanleitung Seite 18

  • Herunterladen
  • Zu meinen Handbüchern hinzufügen
  • Drucken
  • Seite
    / 95
  • Inhaltsverzeichnis
  • LESEZEICHEN
  • Bewertet. / 5. Basierend auf Kundenbewertungen
Seitenansicht 17
uwolnienia korepresow, powzania z koaktywato-
rami poprzez domeną AF-2, acetylację histonów
przez jeden z koaktywatorów jakim jest acetylotrans-
feraza, rozluźnienie” struktury chromatyny
ułatwiające dostęp czynnikom transkrypcyjnym i ak
tywację transkrypcji [84, 85, 8 6 , 87].
Hormony tarczycy uważa się za niezbędne dla
prawidłowego rozwoju, wzrostu i regulacji szeregu
procesów matabolicznych. Obecnć izoform TR
wykryto w większości tkanek. Ekspres genów TRa
i TR|3 stwierdzono na różnych etapach rozwoju em
brionalnego oraz żnych stadiach metamorfozy
pław [8 8 , 89]. Zawno TR jak i RXR sąniezbędne
do przekazywania sygnałów T3 w rozwoju embrio
nalnym Xenopus Laevis [90].
Sekwencje TRE znaleziono mdzy innymi w pro-
motorowym obszarze szczurzego genu hormonu
wzrostu [91], genu tyreotropiny (3 [92], głównego
bika mieliny [93], cżkiego łcucha miozyny
[94], dehydrogenazy jabłczanowej dekarboksy-
lującej [95], anhydrazy węglanowej II [96] i lizozy-
mu [97],
Stwierdzono, że TRa i TRP mogą żnić się w
swoim działaniu, jakkolwiek molekularne podstawy
takiej odmiennej aktywnci nie zosty dotąd dosta
tecznie wyjnione. Wiadomo, że np. T3 poprzez re
ceptor TRPi hamuje ekspres genu tyreotropiny,
podczas gdy TRai takiego dziania nie wykazuje
[98], Być może jest to zwzane z włciwościami
poszczególnych izoform TR. Wiadomo, że TRPi
częściej tworzy homodimery niż TRai co może być
przyczyną żnic w powinowactwie do okrlonego
TRE [77].
Jednym z ważniejszych docelowych orgaw
działania hormonów tarczycy jest wątroba, gdzie
ekspresja wielu genów, między innymi enzymu
jabłczanowego i typu I 5'dejodynazy jest pod kon
trolą T3. W wątrobie znaleziono przede wszystkim
TRp, który tworzy heterodimer z RXR. Badania wy
kazały, że wewnątrzkomórkowe trawienie receptora
RXR przez katepsynę L może być jednym z poten
cjalnych mechanizmów regulacji dziania TR [99].
Stwierdzono, że T
3
jest niezbędna dla pra
widłowego rozwoju uadu nerwowego, a ekspresja
rodzaju izoformy TR zaly od stadium rozwoju. W
okresie embrionalnym mózgu szczura stwierdzono
występowanie TRai, podczas gdy po urodzeniu do
minują formą był TRPi. T3 poprzez swoje recepto
ry reguluje wzrost i dojrzewanie neuronów, powsta
wanie synaps oraz proces mielinizacji. Niedobór T
3
w okresie sześciu miesięcy po urodzeniu człowieka
prowadzi do nieodwracalnych zmian w rozwoju
umysłowym [1 0 0 ],
Stwierdzono, ze T3 poprzez heterodimer TR/RXR
hamuje ekspres genu Ę-amyloidu, prekursora
bika APP w komórkach neuroblastoma, które od
grywa kluczową rolę w rozwoju choroby Alzheimera
[101].
Badania wskazują, że TR może tworzyć dimery
wnież z RAR. Wydaje się, że poprzez tego typu he-
terodimery T3 może wpływać na ekspres genów
odpowiedzialnych za synte niektórych enzymów
jak trobowej glukokinazy [102], czy karboksyki-
nazy fosfoenolopirogronianowej [1 0 3 ], regulować
syntezę keratyny [104] czy modulow procesy ery-
tropoezy [105],
V. Uwagi końcowe
Witamina D3, pochodne witaminy A oraz hormo
ny tarczycy mają udzi w regulacji wielu podstawo
wych procew życiowych. Mimo żnic w swojej
strukturze chemicznej, ich receptory wchodzą w
skład homologicznej rodziny białek jądrowych o
charakterystycznej budowie, wiążą się z pokrewny
mi elementami odpowiedzi w DNA i wykazują po
dobny mechanizm działania. Rodzinę heterodime-
rycznych receptow drowych cechuje zdolnć
asocjacji z receptorem kwasu 9-cA-retinowego, co
jest niezbędnym warunkiem ich aktywności biolo
gicznej. Rzuca to nowe świao na znaczenie retino-
idów w regulacjach procesów metabolicznych z
udziałem witaminy D3, hormonów tarczycy oraz
wielu innych ligandów heterodimerycznych recepto
w. Obecność elemenw odpowiedzi na receptory
heterodimeryczne w promotorach wielu genów spra
wia, że działanie ich ligandów jest wielokierunkowe.
Artykuł otrzymano 27 stycznia 2000 r.
Zaakceptowano do druku 31 marca 2000 r.
Piśmiennictwo
1. Mangclsdorf D, E n g ES, Dyck JA, Evans RM
(1990) Naturę 345: 224-229
2. G lass CK (1994) Endocńnol Rev 15:391-407
3.
Mangelsdorf DJ, Evans
RM
(1995)
Celi
83: 841-850
4. Ożyhar A (1994) Post Bloch 40:230-239
5.
Pemrick SM, Lucas DA, Grippo
JF
(1994)
Leukemia
8: 1797-1806
6. Kwiatkowska D, Kwiatkowska-Korczak J (1999)
Post Biol Kom 26: 579-592
7. Bourguet W, Ruff M, Chambon P, Gronemeyer
H, Moras D (1995) Natu 375: 377-382
8. Ncgpal S, Friant S, Nakhshadori H, Chambon P
(1993) EMBO 7 12: 2349-2360
9. Kurokawa R, DiRenzo J, Boehm M, Sugerman J,
Gloss B, Roscnfeld MG.Heyman RA, Glass CK
(1994) Natu 371: 528-531
10. Rastinjcad F, Perlman T, Evans RM, Siglcr PB
(1995) Naturę 375: 203-211
122
POSTĘPY BIOCHEMII 46(2), 2000
http://rcin.org.pl
Seitenansicht 17
1 2 ... 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 ... 94 95

Kommentare zu diesen Handbüchern

Keine Kommentare